Σπύρος Ποδαράς ''Τι να πιστέψω; Το να μπορέσει να επιζήσει ο καλός σου εαυτός μέσα στα τόσα θηρία που κυκλοφορούν ανάμεσά του Δεν λέγεται άθλος Λέγεται ψέμα.''

< Ακατέργαστο >

Μου-ε αρέσει 13/10/2018 Σ.Π

Δεν μου-ε άρεσε ποτέ το διάβασμα
Το μισώ γιατί δωρίζει γνώση

Αυτή φταίει
που μπορώ και καταλαβαίνω
την ευτυχία και την δυστυχία των ανθρώπων

Αυτή φταίει
που έχω νου και κρίση

Αυτή φταίει
που κλαίω γιατί ξέρω ότι δεν έχει ζωή η ζωή μου

Αυτή φταίει
που μπορώ να αποφασίσω ακόμη και για την δυστυχία μου

Αυτή φταίει
που γνωρίζω το μέλλον μου μιας και η λογική μου ξύνει τις πληγές των νιάτων μου

Αυτή φταίει
που δεν μπορώ να μισήσω τους εχθρούς μου

Αυτή φταίει
που κοιτάζοντας το μέλλον δεν μπορώ να συγχωρέσω το παρελθόν μου

Αυτή φταίει
που μπορώ και κλαίω με αυτά που βλέπω

Αυτή φταίει
που μπορώ και αναγνωρίζω τα λάθη μου

Αυτή φταίει
που μπορώ και γράφω τον πόνο μου και τον ξανά διαβάζω

Αυτή φταίει
που μπορώ να καταλάβω πλέον την δύναμη του διαβάσματος

Αυτή φταίει
που το μίσος μπορώ και το κάνω αγάπη

Αυτή όμως φταίει
Που έγινα άνθρωπος και μπόρεσα και συγχώρεσα αυτό το δώρο

Δεν μου-ε άρεσε ποτέ το διάβασμα

Σπύρος Ποδαράς < εκ Θεσσαλονίκης >

Υ.Γ Στην όμορφη παραλία της πόλης μου γράφτηκαν αυτές μου οι σκέψεις χαράματα Κυριακής

http://homouniversalisgr.blogspot.com/2017/07/blog-post_89.html

Σπύρος Ποδαράς - Κοιτάζοντας τα άστρα
Εκδόσεις - Όστρια
Ημερομηνία Εκδοσης -  06/07/2017
Είδος - Ποιητική Συλλογή
Σελίδες - 120
ISBN 978-960-604-228-7

Οπισθόφυλλο

Γιατί ;

Διαμαρτύρομαι σαν άνθρωπος σε άνθρωπο Διαμαρτύρομαι που δεν με καταλαβαίνουν οι άνθρωποι Διαμαρτύρομαι που δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους Διαμαρτύρομαι που ζούμε μέσα στο ψέμα Διαμαρτύρομαι που κλέβουμε τις ζωές των άλλων Διαμαρτύρομαι που έχουμε γνώση για όλα Διαμαρτύρομαι που δεν έχουμε συνείδηση Διαμαρτύρομαι που νιώθουμε αναμάρτητοι Διαμαρτύρομαι που λεγόμαστε άνθρωποι Διαμαρτύρομαι που διαμαρτύρομαι Όλα τα ξέρουμε φίλοι μου και ποτέ δεν παραδεχόμαστε το αντίθετο, Είμαστε πάντα Οι καλύτεροι Οι άγιοι Οι ευγενικοί Οι σοφοί Δεν σηκώνουμε αμφισβήτηση για τα πιστεύω μας Εγώ ο καλός και όλοι εσείς λάθος 'Όλοι καλοί και όλοι λάθος Αλήθεια πως γίνεται να υπάρχουμε σε αυτόν τον κόσμο που δεν θέλουμε Αλήθεια πως γίνεται να υπάρχουμε σε έναν κόσμο που ζούνε άνθρωποι και δεν μας θέλουν Το καλημέρα δεν αρκεί για να βγάλουμε την μέρα μας και το καληνύχτα μας δεν αρκεί για να κοιμηθούμε χωρίς τύψεις Αναθεωρήστε τον λόγο ύπαρξη σας Διαμαρτύρομαι που θα συμφωνήσετε μαζί μου

Ποιήματα Συλλογής

Το ταξίδι μου 

Θα ήθελα να κάνω το ταξίδι της ζωής μου κάποια στιγμή 

και να γυρίσω στα παιδικά μου χρόνια 

Θέλω να με ξανά μαλώσει η μάνα μου 

και να κλάψω τόσο που να την κάνω να με αγκαλιάσει 

ακόμη μια φορά 

Μετά ας επιστρέψω και πάλι στον τελευταίο μου σταθμό 

είμαι σίγουρος ότι θα με περιμένει και εκεί

🌟   🌟   🌟   🌟

Τι να πιστέψω; 

Το να μπορέσει να επιζήσει ο καλός σου εαυτός 

μέσα στα τόσα θηρία που κυκλοφορούν ανάμεσά του 

Δεν λέγεται άθλος 

Λέγεται ψέμα.

🌟   🌟   🌟   🌟

Η πατρίδα 

Ποιο από τα χρώματα της πατρίδας μου 

να κοιτάξω και να μην δακρύσω 

Το μπλε της Θάλασσας της ; 

Το κόκκινο της ανατολής της ; 

Το χρυσαφί της δύσης της ; 

Το πράσινο της γης της ; 

Ακόμη και το μαύρο της 

έχει τα πιο όμορφα άστρα

🌟   🌟   🌟   🌟

Δοκίμασε 

Άγγιξε τα αισθήματά μου 

με την καρδιά σου 

Αν κλάψεις 

θα καταλάβεις πόσο σ' αγαπώ 

Αν γελάσεις 

θα καταλάβω πόσο μ' αγαπάς

Βιογραφικό

Ονομάζομαι Ποδαράς Σπύρος. Γεννήθηκα στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης Στους Αμπελόκηπους ή Αγγελόκηπους όπου και κατοικώ έως σήμερα Από τα 58 χρόνια μου τα 38 τα μοιράζομαι με την γυναίκα μου Αλεξάνδρα η οποία μου χάρισε και 2 παιδιά.Τον Δημήτρη και την Κωνσταντίνα Παρθενόπη Το μόνο που αγάπησα εκτός την οικογένεια μου ήταν και είναι να τακτοποιώ λέξεις ώσπου να πάρουν μορφή Μοναδικός τρόπος έκφρασης ήταν είναι και θα είναι η ποίηση Ποιήματα μου υπάρχουν σε διάφορες ποιητικές ανθολογίες Αυτή είναι η τρίτη προσωπική ποιητική μου συλλογή